Του Ονασαγόρα
Αννίτα, Άντρος, Νικόλας ή...
Νέο πρόεδρο της Βουλής θα έχουμε σήμερα με τους υποψήφιους να συνωστίζονται και την αγωνία να χτυπάει κόκκινο. Το απόγευμα θα μάθουμε το όνομα αυτής ή αυτού που θα προεδρεύει για τα επόμενα πέντε χρόνια της Βουλής. Εκτός απροόπτου βεβαίως.
Σε λίγες ώρες μαζί με την εκλογή του προέδρου θα τερματιστεί και η σεναριολογία και η ονοματολογία που καταταλαιπώρησε όλους τις τελευταίες δέκα ημέρες. Το μεγάλο ερώτημα: ποιος ή ποια θα αναδειχθεί στην προεδρία θα παραμείνει αναπάντητο μέχρι και την τελευταία στιγμή.
Μέχρι την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας η οποία θα είναι σύντομη παρά το ότι ενδέχεται να έχει μέχρι και τρεις γύρους. Μέχρι να αρχίσουν οι βουλευτές να ψηφίζουν όλα τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοιχτά. Όχι μόνο λόγω του ότι όλα σχεδόν τα κόμματα θα έχουν από ένα υποψήφιο για την προεδρία αλλά και λόγω της πολυπλοκότητας του τρόπου με τον οποίο εκλέγεται ο πρόεδρος της Βουλής. Διότι διακρινόμαστε και σε αυτό με την πρωτοτυπία το κάθε κόμμα να μπορεί να ψηφίσει όχι μόνο τον δικό του υποψήφιο αλλά και όσους άλλους υποψήφιους θέλει, στο δεύτερο και τρίτο γύρο.
Μέχρι σήμερα το πρωί υπήρχαν έξι υποψήφιοι, η Αννίτα, ο Νικόλας, ο Άντρος, ο Θεοπέμπτου, ο Χρίστου και ο Μαρίνος. Εκκρεμούσε η απόφαση της ΔΗΠΑ η οποία θα ανοίξει τα χαρτιά της την ώρα της ψηφοφορίας. Όλα όμως έδειχναν ότι και ο Μάριος Καρογιάν μάλλον θα είναι υποψήφιος, τουλάχιστον στην πρώτη ψηφοφορία. Για τους υπόλοιπους γύρους ψηφοφορίας πληροφορίες θέλουν την ΔΗΠΑ να ψηφίζει ακόμα και Άντρο Κυπριανού εάν αυτό θα μπορούσε να αποτρέψει την εκλογή του Νικόλα Παπαδόπουλου.
Από την άλλη η ΕΔΕΚ δεν φαίνεται διατεθειμένη να στηρίξει Άντρο Κυπριανού οπόταν η κατάσταση είναι κάτι περισσότερο από ρευστή και απροσδιόριστη. Με τους ανάλογους συσχετισμούς δυνάμεων οι αρκετοί υποψήφιοι έχουν κάποια πιθανότητα να εκλεγούν, είτε ως προεπιλογή, είτε με την μέθοδο της αποτροπής εκλογής συγκεκριμένου υποψηφίου - πολιτικού αντιπάλου.
Η περίπτωση της Αννίτας Δημητρίου πάντως, ως η πρώτη γυναίκα υποψήφια για την προεδρία της Βουλής δεν φαίνεται να πέτυχε εξαρχής την μεγάλη υπέρβαση στην οποία στόχευε ο Αβέρωφ Νοεφύτου. Όλοι μίλησαν με θετικά λόγια για τον χαρακτήρα της υποψήφιας και τις ικανότητες της αλλά δεν μαζεύτηκε η πλειοψηφία που χρειάζεται για σίγουρη εκλογή της από τον πρώτο ή τον δεύτερο γύρο. Παρ’ όλα αυτά ακούω ότι συναγερμικά στελέχη, έχουν επικοινωνήσει σε ατομικό επίπεδο με στελέχη άλλων κομμάτων διερευνητικά αλλά και με συγκεκριμένες προτάσεις. Παρά το ότι η πολυπόθητη πλειοψηφία δεν έχει επιτευχθεί, η δυναμική που έφερε η υποψηφιότητά της νεαρής βουλεύτριας δεν παραγνωρίζεται από κανέναν.
Σε λίγες ώρες θα ξεκαθαρίσει ποιος θα βρεθεί στην καρέκλα του προέδρου και αμέσως θα αρχίσει η σεναριολογία για τις συμμαχίες ενόψει των δημοτικών και προεδρικών εκλογών. Αυτή ή αυτός που θα εκλεγεί σήμερα στην προεδρία θα συμβάλει ακόμα και χωρίς τη θέλησή του στην διαμόρφωση των νέων συμμαχιών αλλά και των νέων συγκρούσεων.
Η σφραγίδα του Κουλία και του Τρυφωνίδη
Η σημερινή ολομέλεια της Βουλής συνεδριάζει υπό την προεδρία του γηραιότερου βουλευτή, του Ζαχαρία Κουλία. Αρκετοί αναμένουν ότι ο πληθωρικός βουλευτής θα δώσει τη δική του σφραγίδα στη σημερινή συνεδρία και ότι θα ρίξει νέες ατάκες και επικρίσεις με αυθορμητισμό και... ευστοχία.
Κάποιοι από το ΔΗΚΟϊκό στρατόπεδο, που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, δηλώνουν ότι αγωνιούν και για τις ατάκες κάποιου άλλου βουλευτή, του νεοεκλεγέντα με το ψηφοδέλτιο της ΔΗΠΑ-Συνεργασίας Δημοκρατικών Δυνάμεων, Αλέκου Τρυφωνίδη.
Ο Τρυφωνίδης αγωνιζόταν για χρόνια να μπει στη Βουλή από τον καιρό που βρισκόταν στο ΔΗΚΟ όπου έφτασε μέχρι το αξίωμα του αντιπροέδρου, πριν αποχωρήσει. Σήμερα εισέρχεται θριαμβευτικά στη Βουλή με τις ψήφους όσων αποχώρησαν μαζί του από το ΔΗΚΟ. Κάποιος παλιός ΔΗΚΟϊκός δήλωσε προχθές σε φίλους του ότι ζει για την στιγμή που θα παρακολουθήσει την πρώτη αντιπαράθεση των παλιών συναγωνιστών Κουλία-Τρυφωνίδη.
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
